روز جمعه

روز حضرت صاحب الزّمان علیه السلام و بنام آن جناب است و همان روزى است که در آن روز ظهور خواهد فرمود بگو در زیارت آن حضرت:

اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللّهِ فى اَرْضِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عَیْنَ اللّهِ فى خَلْقِهِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللّهِ الَّذى یَهْتَدى بِهِ الْمُهْتَدُونَ وَ یُفَرَّجُ بِهِ عَنْ الْمُؤْمِنینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْمُهَذَّبُ الْخآئِفُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْوَلِىُّ النّاصِحُ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَفینَةَ النَّجاةِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا عَیْنَ الْحَیوةِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ صَلَّى اللّهُ عَلَیْکَ وَ عَلى الِ بَیْتِکَ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ عَجَّلَ اللّهُ لَکَ ما وَعَدَکَ مِنَ النَّصْرِ وَ ظُهُورِ الاَْمْرِ اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَولاىَ اَنَا مَولاکَ عارِفٌ بِاُولاکَ وَ اُخْراکَ اَتَقَرَّبُ اِلَى اللّهِ تَعالى بِکَ وَ بِالِ بَیْتِکَ وَ اَنْتَظِرُ ظُهُورَکَ وَ ظُهُورَ الْحَقِّ عَلى یَدَیْکَ وَ اَسْئَلُ اللّهَ اَنْ یُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّد وَ الِ مُحَمَّد وَ اَنْ یَجْعَلَنى مِنْ الْمُنْتَظِرینَ لَکَ وَ التّابِعینَ وَ النّاصِرینَ لَکَ عَلى اَعْدآئِکَ وَ الْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْکَ فى جُمْلَةِ اَولِیآئِکَ یا مَولاىَ یا صاحِبَ الزَّمانِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْکَ وَ عَلى الِ بَیْتِکَ هذا یُومُ الْجُمُعَةِ وَ هُوَ یَومُکَ الْمُتُوَقَّعُ فیهِ ظُهُورُکَ وَ الْفَرَجُ فیهِ لِلْمُؤمِنینَ عَلى یَدَیْکَ وَ قَتْلُ الْکافِرینَ بِسَیْفِکَ وَ اَنَا یا مَولاىَ فیهِ ضَیْفُکَ وَ جارُکَ وَ اَنْتَ یا مَولاىَ کَریمٌ مِنْ اَولادِ الْکِرامِ وَ مَأمُورٌ بِالضِّیافَةِ وَ الاِْجارَةِ فَاَضِفْنى وَ اَجِرْنى صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْکَ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِکَ الطّاهِرینَ.

سید بن طاوس گفته که من بعد از این زیارت متمثّل مىشوم به این شعر و اشاره مىکنم به آن حضرت و مىگویم:

نَزیلُکَ حَیْثُ مَا اتَّجَهَتْ رِکابى * * * وَ ضَیْفُکَ حَیْث ُ کُنْتُ مِنَ الْبِلادِ

یعنى من بر تو نازل مىشوم هر کجا که راحلهام روى آورد و مرا وادار نماید و مهمان تو هستم در هر کجا که باشم از شهرها.

مفاتیح الجنان

و بدانکه روز جمعه از چند جهت اختصاص و تعلّق به امام عصر عجّل الله فرجه دارد: یکى آنکه ولادت با سعادت آن حضرت در آن روز بوده،

دیگر آنکه ظهور موفور السرور آن جناب در روز جمعه خواهد بود و ترقّب و انتظار فرج در آن روز بیشتر از روزهاى دیگر است، و بیاید در زیارت مختصّه به آن حضرت در آن روز هذا یَومُ الْجُمُعَةِ وَ هَوُ یَومُکَ الْمُتَوَقَّعُ فیهِ ظُهُورُکَ وَ الْفَرَجُ فیهِ لِلْمُؤمِنینَ عَلى یَدِکَ بلکه عید بودن روز جمعه و شمردن آن را یکى از عیدهاى چهار گانه حقیقتاً به جهت آن روز شریف است که زمین را از لوث شرک و کفر و قذارات معاصى و از وجود جبّارین و ملحدین و کافرین و منافقین پاک و پاکیزه مىفرماید و به اظهار کلمه حقّ و اعلاء دین و شرایع ایمان چشم و دل مؤمنین مخصوصین را در آن روز روشن و منوّر و مسرور و خورسند خواهد فرمود وَ اَشْرَقَتِ الاَْرْضُ بِنُورِ رَبِّها پس شایسته است که در این روز صلوات کبیر را بخوانى و بخوانى دعائى را که حضرت امام رضا علیهالسلام امر فرموده به خواندن آن براى صاحب الامر علیهالسلام: اَللّهُمَّ ادْفَعْ عَنْ وَلِیِّکَ وَ خَلیفَتِکَ الدعاء،

و بیاید ذکر آن در آخر اعمال سرداب در باب زیارات.

و نیز بخوانى دعائى را که شیخ ابو عمرو عمروى قدّس الله روحه به ابو على بن همام املاء کرده و فرموده که آن را بخوانند در زمان غیبت قائم آل محمّد علیه و علیهم السلام و چون آن صلوات و این دعا طولانى است و این مختصرگنجایش ندارد ما ذکر ننمودیم ، طالبین رجوع کنند به مصباح المتهجد وجمال الاسبوع ،

بلى شایسته است در اینجا ذکر کنیم صلوات منسوبه به ابوالحسن ضرّاب اصفهانى که شیخ و سیّد در اعمال عصر روز جمعه آن را ذکر نمودهاند وسید فرموده که این صلوات مروى از مولاى ما حضرت مهدى صلواتالله علیه است، و اگر ترک کردى تعقیب عصر روز جمعه رابه جهت عذرى پس ترک مکن این صلوات راهرگز به جهت امرى که مطّلع کرده ما را خداوند جلّ جلاله به آن، پس سند آن را با نسخه صلوات نقل کرده ، لیکن شیخ در مصباح فرموده که این صلوات مروىّ از حضرت صاحب الزّمان علیهالسلام است که بیرون آمده به سوى ابوالحسن ضرّاب اصفهانى به مکّه و ما سند آن را ذکر نکردیم به جهت اختصار، نسخه آن این است.